Thursday, February 14, 2019

उत्तराखण्डी ई मैगजीन मा प्रकाशित म्येरी कविता


व्यंग बाण

जब चल्दा छन,
बिना चुब्याँ चुब्दा छन,
अर घैल भि  करदा छन,
यीं धर्ति मा मनख्यौं सनै.
जब छ्वड़दु  क्वी,
अपणा मुखार बिन्द बिटि,
कैका खातिर यनु स्वचिक,
कनि बितलि वेका मन मा,
अर तब होलु खुश मैं,
छक्किक अपणा मन मा.
सुदि नि चैन्दा छोड़्यां,
कै फर "व्यंग बाण",
एक दिन यीं धर्ति बिटि,
सब्बि धाणि छ्वड़ि छाड़ी,
हम्न तुम्न चलि जाण।


 लठग्युं  ब्वडा खल्याण मा,
हबरि देखणु  ढंग डौळ,
बल सैडि कुटम्बदारी का,
खेती पाती फर ध्यान निछ,
लगिं  नया जमाना की बौळ,
भला लगणा छन सब्यौं तैं,
नया जमाना का रंग अर थौळ.
ब्वारि घास काटण ,
नि छन मन सी राजि,
मोबैल धरयां छन हाथ मा,
बणि छन बिल्कुल निकाजि.
नौना निछन लगौणा मन, 
खेती पाती अर धाण मा, 
खुश छन गौं छ्वड़िक दूर,
घौर सी परदेस जाण मा.
ढंग डौळ द्येखिक परिवार का,
ब्वडा खल्याण मा पड़युं "लमतम",
स्वचणु अपणा मन मा ख्वैक,
क्या होलु परमात्मा कसम?
Copyright @ Bhishma Kukreti Mumbai; 2016

http://e-magazineofuttarakhand.blogspot.com/2016/12/jagmohan-singh-jayara-famous-internet.html

No comments:

Post a Comment

मलेेथा की कूल